De Australische Herder is vooral populair vanwege zijn mooie vachtkleur, ijsblauwe ogen en vriendelijke karakter. Hier vindt je alles wat je altijd al wilde weten over het actieve en slimme hondenras.
Een portret van een sportieve gezelschapshond.
Dit ras wordt vaak vergeleken met de Border Collie. Ze zijn sterk en gespierd, iets langer dan dat ze hoog zijn en worden ongeveer 51 tot 58 cm bij reutjes, en 46 tot 53 cm bij teefjes. Ze wegen gemiddeld zo’n 19 tot 29 kg, afhankelijk van geslacht en bouw.
De vacht is zwart, meestal blue merle of red merle, of rood, met of zonder witte en/of koperen aftekeningen.
Een leergierige hond, alert en waaks, maar ook wat terughoudend tegenover vreemden. Gehecht en trouw aan baas en gezin, en een zeer evenwichtige hond.
Een fijne gezinshond, die regelmatig aandacht, sport, en spel nodig heeft, en dan baas en gezin regelmatig zal belonen met liefde en genegenheid.
Geschiedenis van de Australische herder
Als je de naam Australische Herder hoort, zou je kunnen veronderstellen dat het ras in Australië is ontstaan. In tegenstelling tot zijn naam komt de Australian Shepher, wat de oorspronkelijke Engelse naam is, oorspronkelijk uit de Verenigde Staten. In het begin van de 19e eeuw verhuisden veel immigranten uit Europa en Australië naar de Verenigde Staten met vee en herdershonden. Op de nieuwe Amerikaanse boerderijen waren veelzijdige en betrouwbare herdershonden nodig.
De boeren wilden een hond die zowel de schapen in toom kon houden als de boerderij kon beschermen. De Australische Herder werd daarom ook gefokt als waakhond. Omdat veel herdershonden samen met Australische schapen in de Verenigde Staten arriveerden, ontstond de theorie dat de honden daarom Australische herders werden genoemd.
De Australische Herders verwierven voor het eerst bekendheid op rodeoshows in de jaren vijftig en zestig. De Idaho-boer Jay Sisler leerde zijn Australian Shepherd geweldige trucs en de knappe honden maakten indruk op het publiek. Sommigen wilden nu zelf zo’n intelligente en mooie hond bezitten. Het ras had de sprong gemaakt van een eenvoudige herdershond naar een populaire huishond. Met zijn sportieve karakter en schattige uiterlijk is hij inmiddels een populair gezin geworden.
De Australian Shepherd Club of America werd in 1957 in Arizona opgericht. Het ras werd pas in 1996 officieel erkend door de Fédération Cynologique Internationale (FCI). Samen met de Border Collie en andere herdershonden is het hondenras ingedeeld in FCI Groep 1, Sectie 1. In Duitsland werd het ras in de loop van de jaren negentig steeds populairder samen met westernrijden.
Karaktereigenschappen
De Australische Herderis een intelligente en volhardende hond die gedurende lange tijd geconcentreerd kan werken. Het ras heeft een gelijkmatig humeur en is vriendelijk en loyaal aan de eigenaar. Maar ze kunnen ook vaak koppig zijn. Zijn Australiërs gevoelig? De Aussie is gevoelig voor vreemden en moet eerst “ontdooien”. Hij heeft ook een sterk bewakingsinstinct en is beschermend voor zijn gezin. Door zijn vroegere gebruik als herdershond heeft hij goede observatievaardigheden en beslist hij vaak zelf wat hij moet doen.
De intelligente viervoeter heeft een zinvolle taak nodig die hij graag zelfstandig en gewetensvol doet en daarom niet aan te raden is voor beginners. Als hij zich verveelt, zal hij op zoek gaan naar een taak die misschien niet helemaal overeenkomt met de ideeën van de eigenaar.
Zijn Aussies moeilijk op te voeden?
De Australische Herder is erg leergierig en laat zich daarom goed trainen. Hij tolereert echter geen inconsistentie van zijn eigenaar. Hij kan goed overweg met andere huisdieren, maar heeft de neiging om alles wat beweegt te bewaken vanwege zijn sterke beschermende instinct. Ook joggers, auto’s of spelende kinderen kunnen dit herdersinstinct stimuleren. Als dit niet gestimuleerd wordt, hebben Australische Herders vaak een jachtinstinct.
De honden zijn erg aanhankelijk naar hun mensen toe en zijn het liefst overal en altijd bij hen. Over het algemeen kan worden gezegd dat de Aussie een geweldige allround boerderijhond is die op verschillende manieren uitgedaagd wil worden en veel beweging nodig heeft.
Een Australische herder aanschaffen.
De Australische Herder is zeker geen hond voor iedereen. Iedereen die overweegt een Shepherd-puppy te kopen, moet zich ervan bewust zijn dat de hond een levensverwachting heeft van 13 tot 15 jaar. Gedurende deze tijd moet je je viervoeter bezig houden en hem uitdagen zodat jullie samen gelukkig kunnen zijn. Dit betekent ook dat de veeleisende viervoeter niet de hele dag alleen thuis kan zijn. Je moet er ook rekening mee houden dat de hond met een afmeting van bijna 55 cm niet erg klein is en een klein stadsappartement niet genoeg ruimte biedt.
De aanschafprijs van een Australische Herder kan sterk variëren en is afhankelijk van waar je de hond koopt. Verwacht ongeveer € 1000,- te betalen voor een puppy van een gerenommeerde fokker. Als je een hond adopteert uit een dierenasiel of een volwassen hond haalt uit een noodgeval, kun je er veel goedkoper mee wegkomen.
De Australische Herder is verkrijgbaar in de vier basiskleuren Blue Merle, Red Merle, Black en Red en in 12 andere varianten. De ogen van de Aussie variëren enorm in kleur en kunnen bruin, blauw, groen, geel of amber zijn. Sommige honden hebben ook verschillende kleuren ogen.
Ontwikkeling en opvoeding van puppy’s
Op de leeftijd van 6 tot 12 maanden bereiken ze hun geslachtsrijpheid en sprankelen ze van energie en gedrevenheid. Wanneer kalmeert de Aussie? Australische Herders zijn late ontwikkelaars en meestal pas volgroeid op de leeftijd van 3-4 jaar. Voldoende activiteit en consequente gehoorzaamheidstraining zijn in deze periode essentieel. Als baasje moet je je hond nu ook leren dat er soms geen activiteit voor hem is. Als je hem op jonge leeftijd elke dag urenlang uitput, ontwikkelt hij zich tot een echte bewegingsjunkie met een immens uithoudingsvermogen. Zulke honden zijn moeilijk onder controle te houden en kunnen vaak geen seconde stil zitten.
Omdat het ras erg intelligent is en ook leert door de eigenaar te observeren, moet je je hond niet geen ongewenst gedrag voordoen. Wees ook niet inconsistent tijdens het trainen, aangezien Aussie’s snel leren van elke fout. Een bijzonder effectieve trainingsmethode voor het intelligente ras is clickertraining, waarbij je je hond laat zien wat je van hem verwacht met gerichte beloningen.
Hou houden?
Als je af en toe je hond wilt laten wandelen en een balletje wilt laten slaan, zul je niet blij zijn met een Australische Herder. De intelligente honden hebben veel afwisseling nodig en willen meedenken en werken. Je moet elke dag ten minste drie wandelingen plannen, idealiter van tijd tot tijd van route veranderen. Je moet ook korte pauzes in het spel opnemen door ballen, stokken of frisbees in de wandelingen te gooien. Omdat het ras zeer hardnekkig is, kunt je jouw viervoeter zonder problemen meenemen om te joggen, wandelen of fietsen.
Aussies hebben veel beweging nodig en kunnen enthousiast zijn over allerlei soorten hondensporten. Als je je hond bezig wilt houden, is het aan te raden om samen te sporten. Het maakt niet uit of het behendigheid, hondendans, gehoorzaamheidstraining of hondenfrisbee is, de Aussie is gepassioneerd door elke sport.
Je moet ook elke dag thuis met de Australische Herder spelen. De optimale werkbelasting voor een Aussie is een mix van mentale en fysieke inspanning. Je kunt een breed scala aan intelligentiespeelgoed op de markt vinden waarbij de hond zijn poten en snuit moet gebruiken om traktaties te krijgen. Natuurlijk heeft hij, net als elke andere hond, af en toe een dutje en rust nodig.
Gezondheid en zorg
De Australische Herder is een gemakkelijk te verzorgen hond met een middellange bovenvacht en een weerbestendige dichte ondervacht. Zijn vacht houdt hem lekker warm in de winter en beschermt hem in de zomer tegen zonnebrand. Stof en vuil kunnen snel worden verwijderd door licht te borstelen. Voor een glanzende vacht is het voldoende om de Aussie één of twee keer per week krachtig te kammen. Scheer in geen geval de tweelaagse vacht, anders wordt de haarstructuur beschadigd. Natuurlijk moet je ook dagelijks hun oren, ogen en poten controleren en zo nodig behandelen.
